Hüzün Bedene Sığamayacak Kadar Büyüğünde;

 Resmeder ya bir ressam modelini,

 hani alır fırçasını , boyasını palete koyar fırçayla boyasını birleştirir ve değdirir tuvale... 
 Hani şair alır ya kalemini eline yazar güzide sözlerini uyak uyak,dize dize... 
 Hani bir de insan ağlar ya...Yanakları tuvali,kirpikleri fırçası gözyaşlarıda boyası olur...Resmeder hüznü... 
 Kim demiş duygular soyut die... 
 Gözden akan yaş kadar somut hüzün... 
 Nedenini bilemediğim kadar gerçek... 
 Çözümünü şarkılarda aradığım kadar refleks... 
 Bulunamadığı, bulunamayacağı gibi ağrılı...